Unimecs kantoorautomatisering

Dus je blijft gewoon aan het rennen, je blijft vliegen, je blijft alles doen. En op de achtergrond begint je lichaam allemaal storingen te krijgen, zonder dat je die door hebt. Andere mensen zitten nog tegen je te vertellen van, goh ik zou maar eens even met iemand gaan praten. Of: let je een beetje op jezelf.

Wat wil jij precies?

De eerste vraag die ze aan me stelde: wat wil jij precies? En: waarom doe je dit? En het enige wat ik kon vertellen waarom ik het deed, was voor anderen. Een hele belangrijke is, denk ik, dat is nog nooit uitgesproken, maar dat ik nog steeds een huis met kinderen en een vrouw heb. Ik denk dat als het zo was doorgegaan, dat ik wel het huis had en dat daar een vrouw en kinderen woonden, en dat ik ergens anders had mogen wonen.

Ik mág rust en tijd voor mijzelf nemen

Wat ook heel fijn is, is dat ik minder druk op me heb. Het zit er nog wel want ja,  je neemt overal de verantwoording voor. Op deze manier leer ik wel dat ik ook rust mág nemen. En dat ik ook tijd voor mezelf mág nemen. En dat is wat er nu is. En als ik dat traject niet had gedaan met Deborah, dan had ik waarschijnlijk ergens aan de slootkant met een poppetje kwijlend over het water zitten kijken. Want ik had het niet langer getrokken op een gegeven moment. Ik voelde mezelf als een soort van robot. Ik voel niks. Ik ben gewoon wie ik ben, klaar. Emoties heb je niet. Uiteindelijk, als je dan terug gaat kijken, dan zeg je wel van, ja wat voelde je: druk, stress in een bepaalde vorm, en hoe uitte dat zich. Ja gewoon, mensen zeggen wel eens tegen mij: je had een kort lontje. Nou ja dat ontken ik, want ik had gewoon géén lontje.

Andere inzichten en visie

Binnen de organisatie met de collega’s en dergelijke, merk je gewoon dat er een andere structuur begint te ontstaan. Je hebt een bepaalde zakelijke spiegeling met elkaar die je net nodig hebt om de puntjes waar je standaard tegenaan loopt, dat die juist opgepakt worden. En dat je andere inzichten en visies en eigenlijk gemene vragen krijgt waar je anders, als je alleen bent, toch nooit aan denkt.

We maken een doel, waar we heen willen. Laten we het mooi zeggen: de weg naar Rome. Maar je weet gewoon: de ene weg weet jij. En je hebt gewoon zoiets, joh als ik die route volg dan kom ik daar. En zij zegt: waarom kies je die route? Waarom ga je niet over links, waarom ga je niet over rechts. Waarom ga je niet zus, waarom ga je niet zo. Dat zijn gemeende vragen, want ja je weet: deze route werkt maar je wordt eigenlijk geconfronteerd dat je ook andere routes moet bewandelen.

Een vrouw als coach

Waarom ik de keuze voor Deborah maakte was omdat het een vrouw is. Het klinkt misschien heel raar maar ik heb ook wel mannelijke coaches gehad en daar had ik altijd het gevoel van, dat was altijd een beetje opboksen naar elkaar. Kijk eens hoe groot ik ben en hoe goed ik ben. En dat had ik juist niet met Deborah.