Eerst ik, dan mijn bedrijf. Een andere manier van ondernemen 

Vorige week stuurde ik een ondernemer een bericht met mijn zomeraanbod. 
Ik nodigde hem uit voor een 1-daagse Ontdekkingsreis, een dag waarin we samen inzoomen op een vraag waar écht beweging in mag komen. 

Vragen zoals: 
“Hoe houd ik in alle drukte ruimte voor mijzelf én mijn ondernemerschap?” 
“Hoe ga ik weer ondernemen op een manier die echt klopt voor mij?” 

Zijn reactie bleef bij me hangen: “Voor het komend jaar zie ik, gezien de drukte, nog even af van investeringen in mijzelf m.b.t. het ondernemen. Volgend jaar lijkt het me leuk om hier meer in te verdiepen.” 

Ik heb daar respect voor. Tegelijk raakt het iets in mij, iets wat zo fundamenteel verbonden is met mijn visie op ondernemen en het leven. 

Wanneer ‘later’ steeds opschuift 

In een wereld waarin prestatiedruk als normaal wordt gezien, is het verleidelijk om te denken: 
“Eerst dit nog even afronden… dan komt er ruimte voor mij.” 

Maar wat als ‘later’ zich steeds opnieuw verplaatst? 
Wat als je jezelf telkens op de parkeerstand zet, omdat het moment nooit helemaal lijkt te kloppen? 

Wat ik zelf heb ervaren, en keer op keer terugzie bij de ondernemers die ik begeleid, is dat dit patroon zich stilletjes inslijt.  
Totdat het lichaam aangeeft: tot hier en niet verder. 
Of het vuur dooft. 
Of de relatie onder druk komt te staan. 
En het verlangen om terug te keren naar jezelf niet langer genegeerd kan worden. 

Ik ben onderweg iets van mezelf kwijtgeraakt 

De ondernemers die ik begeleid zijn zonder uitzondering bevlogen en toegewijd. 
Ze werken hard, zijn loyaal, hebben heldere ambities. En toch hoor ik regelmatig: 
“Ik ben onderweg iets van mezelf kwijtgeraakt.” 

Het is het verschil tussen de eindstreep halen vol voldoening of leegte. 
Tussen iets bereiken en het ook echt kunnen voelen. 

We zijn zo gewend om te blijven doorgaan. 
Maar wat als het ook anders mag? 

Wat als je niet hoeft te kiezen tussen jezelf óf je bedrijf? 
Wat als het beide kan,  op een manier die klopt voor jou? 

Het leven is geen race 

Het leven is niet bedoeld om als een racebaan te worden afgelegd. 
Het is bedoeld om te ervaren. Om te proeven, te voelen, te groeien. 
Om die sprankeling te voelen, ook midden in de chaos. 

Juist daarom pleit ik voor een anders ondernemen: 
Eerst ik, dan mijn bedrijf. 

Niet omdat dat altijd makkelijk is. 
Niet omdat ik het zelf elke dag moeiteloos toepas. 
Maar omdat ik voel dat dit de plek is waar alles samenkomt. 

Leven en ondernemen vanuit wie je werkelijk bent 

Ik kies ervoor om vreugdevol te ondernemen. 
Vanuit volheid. Vanuit rust. Vanuit natuurlijkheid. 
Niet door mijn hoofd te laten bepalen, maar door mijn essentie. Door wie ik ben. 

Dat voelt vrijer. Vervullender. Steviger én flexibeler tegelijk. 

Het maakt dat ik niet hoef te voldoen aan de traditionele vorm van ondernemen. 
Dat ik mag ondernemen op mijn manier, met een diepe rust als fundament. 
Rust die niet haaks staat op ambitie, maar die juist ruimte biedt voor gedrevenheid. 
Voor het waarmaken van mijn verlangens, zonder mezelf te verliezen. 

Zit jij op zo’n punt? En wil je het niet alleen onderzoeken. Laten we kennismaken met elkaar. Ik help je graag op weg.